I CaN^T Be WHo You aRe

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış, kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil...
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım...
Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, Neden hiç ağlamadığını anladım...
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım...
Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş, Çok acıttığında anladım...
Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım...
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım...
"Sana ihtiyacim var, gel ! " diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana "git" dediğimde anladım...
Biri sana "git" dediğinde, "kalmak istiyorum" diyebilmekmiş sevmek, Git dediklerinde gittiğimde anladım...
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...
Özür dilemek değil, "affet beni" diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım...
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmiş, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım...
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım...
Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş....

CAN YÜCEL...

LiTTLe PRiNCe...

Sen gittiğinde yalnızlık kalacak bu şehirde aynı biçimlerde...
Yalnızlıktan bu kadar korktuğumu bilmezdim... bilmezdin... hala da bilmiyorsun zaten...

Yalnız benim için yaşa hüzünleri...
Bencilce bir isteğin en masum söylenişi bu sadece...
Ne saçmalıyorsun diyeceksin şimdi karşıma geçip
Anlamadım yazdıklarını ne anlatmak istedin edaları çınlayacak kulaklarımda
Anlama... Anlamayın...



Mutlu olmak çok zor değil bunu biliyorum ama
Kayıtsız şartsız mutlu olmak korkutuyor beni
Ben ufak bir hüzün seviyorum hayatımda sanırım...
Onunla besleniyorum...

Bunun hep en büyük kanıtı oldun
Hayatımda ki ufak sızısın sen ve ben böyle mutluyum...
Senin hüznünle...
Olman gerekmiyor...

Ben zaten seni değil hüznünü sevdim...

?!?!?

Beklemedik zamanlarda beklemedik yol ayrımları çıkıyor insanın karşısına
Hep bir karar vermesi gerekiyor.
Hep cevaplar bekleniyor

Ya bu sorunun cevabı yoksa
Yaptığım yanlışlar hep bir doğruyu aldı götürdü benden
Sınavlarda önümüze çıkan 3yanlış bir doğruyu götürür önermesi hayatta aynı şekilde uygulanmıyor maalesef...
O zamanlar bu kurala itiraz edenlerin
Hayata itiraz etme şansı bulunmuyor işte...

Bu sefer doğru bir karar vermek istiyorum...
Yanlış ya da doğru ne kadar düşünürsem düşüneyim sonuçta ortada kocaman bir soru dikilmiş duruyor işte önümde...

Peki şimdi ne olucak?..
Tamam mı Devam mı?

Bir yol ayrımına geldim...
Şimdi bir karar vermem gerekiyor...