BiLeMeDiM...

Hayatınızın ellerinizin arasından kayıp gitmesi o kadar kolay ki... Kaybetmek çok kolay hayatı...

Yaşamayı bilmek lazım doyasıya... Bir deniz kıyısında oturup tadına varmak lazım gördüğün güzelliklerin...

Kapamamak lazım kulaklarını küçücük sevgi sözcüklerine... Nerede bir minik seviyorum kelimesi duyulsa koşup yakalamak lazım...

Hayat; pişmanlıkların ardından üzüntü duymak için vakit kaybedenlere çok fazla tolerans göstermiyor oysa... Sen otur üzülmene bak ben akarım tüm hızımla diyip geçip gidiyor...

Bana fısıldadığı şey "minik mutluluklar yeter sana" oluyor...

Teardrops on my Guitar...

Drew looks at me, I fake a smile so he won't see
That I want and I'm needing everything that we should be
I'll bet she's beautiful, that girl he talks about
And she's got everything that I have to live without

Drew talks to me, I laugh cause it's so damn funny
That I can't even see anyone when he's with me
He says he's so in love, he's finally got it right,
I wonder if he knows he's all I think about at night


He's the reason for the teardrops on my guitar
The only thing that keeps me wishing on a wishing star
He's the song in the car I keep singing, don't know why I do

Drew walks by me, can he tell that I can't breathe?
And there he goes, so perfectly,
The kind of flawless I wish I could be
She'd better hold him tight, give him all her love
Look in those beautiful eyes and know she's lucky cause


So I drive home alone, as I turn out the light
I'll put his picture down and maybe
Get some sleep tonight

He's the reason for the teardrops on my guitar
The only one who's got enough of me to break my heart
He's the song in the car I keep singing, don't know why I do
He's the time taken up, but there's never enough
And he's all that I need to fall into..

Drew looks at me, I fake a smile so he won't see.

DeLiCHoN uRBiCa(*)

Canınız sıkıldığında, içiniz daraldığında, nefes alamaz olduğunuzda ne yaparsınız?

Ben küçükken O zamanlar Kütahya'da otururken

Sıkılıp bunaldığım zamanlarda açardım perdelerimi sonuna kadar

Bulutları izlerdim çoğunlukla...

Onlara isim verme veya bazı şekillere sokma hevesimden değil

Sadece özgürce dolaştıkları için hayrandım onlara

Ve her şeye rağmen beyaz kalabildikleri için...

Ama en çok Nisan aylarını severdim

Çünkü küçük, minicik neşe kaynaklarım gelirdi

Tüm semayı kaplarlardı

Pencerem çok büyük değildi ama onlar geldiğinde büyüyor genişliyordu sanki

Ne kadar canım sıkkın olursa olsun

Onları izlediğimde her şeyi unuturdum

Onların her kanat çırpışında benim üstüme çöken sislerde dağılırdı

O küçücük kanatlar nasıl bu kadar güçlü olabiliyordu

Minik kırlangıçlarım...

Onları ne kadar seviyorsam bir o kadar da kıskanırdım aslında

Bu kadar özgür bu kadar neşeli uçabildikleri için

Gözlerimi kapar onların arasında onlarla beraber oynadığımı hayal ederdim

O kadar hızlı yükselip birden dalışa geçerlerdi ki

İçimi bir ürperti alırdı düşününce

Sanki saklambaç oynarlardı birbirleriyle

Ebelerin işi pek zordu...

Ama yine de en sevdikleri oyun kovalamacaydı sanırım

Bir kere kaçmaya karar verdiler mi yakalayabilene aşkolsun

Takip bile edemezdiniz gözlerinizle...

Yorulur ama asla bıkmazdım onları izlemekten...

Ben ne zaman canım sıkılsa aylardan Nisan olmasını dilerdim

Ve her Nisan'da hayatımı tazelerdim...

(*)Ev Kırlangıcı

Do We LoVe Too MuCH?

Neden sızı ister insanın
yüreği
Neden bırakamaz
kendini
Ya da neden engelleyemez
çığlıklarını...


Akışına bırakmalı
hayatı
Yaşayacaksa eğer
aşkı...