bir fotoğraf çektim dün gecenin zifiri karanlığında
seni gördüm sandım yanıldım yine
hala yüreğim kanatlanabiliyor seni düşündüğündeen zor soru buymuş demek ki
yanımdan kalkıp giderken
sıcaklığın hala burnumun ucunda duran yastıktayken
özlemekmiş seni...
dudaklarından çıkacak tek bir kelimeyi usulca ama sabırsızca beklemekmiş
ağlamakmış sen farketmeden ve bilmeden asla
bu dünyanın sensiz çok bir anlamı olmadığını bilerek yaşamakmış yine de akıp geçen zamanı
paylaştığın şeyleri hatırladığında o an oluyormuş gibi hissetmekmiş.
gitme diyebilmekmiş giderken...
gitme diyebilen herkese kaldırıyorum şimdi kadehimi... Cheers!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder