Ocak 29, 2009
Ocak 23, 2009
BiR ŞiiR Ve HaTıRaLaR

Kalabalıklardan kaçıp,
Dizlerini karnına kadar çekip ağlayacaksın.
İşte o an özleyeceksin,
Eski sevgilini değil,
Pili bitmiş oyuncak ayını ...
Yanından ayırmadığın, yatarken sarıldığın saflığını ...
" Tel sarar kızıma tel sarar " diyen babana benzemeyecek her erkeğin gözleri.
O küçük kız çocuğu değilsin artık,
Ama birgün sen de ağlayacaksın!
Kenarları dantelli elbisesiyle,
Saçlarını ördüğün oyuncak bebeğini,
Nereye koyduğunu hatırlaman gerektiğini anlayacaksın!
Tel sarar kızıma tel sarar diyen babana benzemeyecek her erkeğin gözleri.
Ceyhun Yılmaz

Şiirin anlattıkları bana, size kalsın.
Ailemden ayrı yaşadığım şu dönemlerde bu şiir beni aldı çocukluğuma götürdü.
Bunu başka bir zamanda başka bir yazıda anlatırım şimdi düşününce ne çok anı canlandı gözümde.
Ama bu şiiri okurken geldiğim o satırda; "Tel sarar kızıma tel sarar" dizesindeyim ben şu an...
Ve hiç ayrılmak istemiyorum o anıdan...
Canım babam nasıl özledim kokunu...
Şimdi durup nereden hatırlayacaksın diyeceksiniz ama hatırlamama gerek yok ki o sahneyi...
Fotoğraflarla tutulmuş kayıtları var o anın...
Minik eller o zamanlar büyük ihtimalle ona dev gibi gelen ellere uzanmış...
"Tel sarar kızıma tel sarar" melodik bir şekilde tekrarlanırken onu tutmak için uzanmış pamuktan eller var o sahnede...
Hepsini bir kenara bıraktığınızda gördüğünüz şey saf katıksız sevgi aslında...
Karşılık beklemeden...
Büyüdüğünüzde; her şey için bir bedel ödemeniz gerektiğini öğrendiğinizde; o anların ne kadar değerli olduğunu farkedebiliyorsunuz anca...
Seviyorum Sizi... :(
Ocak 16, 2009
SeNSiZLiK

Benim gibi sözleri özümsemeden dinleyenler için... Aşağıda şiiri okuyun keyifle tadına vara vara...
Bir garip hüzün çöker insana
El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada
Etraf sessizleşince
İnan bu ev alışamadı
Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturuyor
Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim
Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim
Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma
Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma
Gölgeler dans edince
İnan bana alışamadım
Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor
Çıkıp gittiğin bu evde
Candan Erçetin
Ocak 07, 2009
BiR HaYaLDi SaNKi BiR MaCeRa...

İnan ben de bilmiyorum gözlerine baktığımda gördüklerim neydi?
Çok mu zordu sensiz yaşamak!
Aynaya baktığımda gördüklerimi,
Sen bana baktığında görebiliyor musun?
Görseydin kalır mıydın yanımda?
Soru sormayı seviyorum biliyorsun...
O yüzden en güzel oynadığım oyunlardan biri soruya soruyla karşılık vermek
Gizlenmek!!!
Artık cümlelerim düzgün kuruluyor...
Bense bana ait olan devrik cümlelerimi özlüyorum senin gibi...
Senin gibi devrik, senin gibi savruk...
Hayatımın karelerini bir bir çerçeleyip duvara asıyorum şimdi...
Nerdesin?..
Nerde olmak istersin?..
İster misin olmak?..
Böylesi güzel sevmek seni; sen bilmeden...
Yağmur bulutları sarmışken tüm çevreyi...
Islanmak güzel sevgiyle...
Bu eziyet değil hayatımda...
Seni yaşatmak, varlığını saklamak bir ceza değil...
Yaşattığın fırtınalar tozu dumana katıp her şeyi silip götürmüyor işte...
Başka türlü sevmeyi bilmiyorum ben...
Okumayı bilen için çok şey anlatıyorum gözlerimde...
Bazen ise tek bir kelime...
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)